Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łomży

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 września 2015r. znak: (...)-DS.GO-534.2015, GO- (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił A. W. (1) prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu śmierci jej męża A. W. (2). W uzasadnieniu decyzji stwierdził , iż śmierć A. W. (2) nie została spowodowana przyczyną zewnętrzną i nie pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym ze zdarzeniem z dnia 07.08.2015r. W związku z powyższym organ rentowny uznał, iż odwołującej się prawo do jednorazowego odszkodowania na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990r o ubezpieczeniu społecznym rolników (.j. Dz.U. z 2015r, poz. 704 ze zm.) - nie przysługuje.

Odwołanie od tej decyzji wniosła A. W. (1). w imieniu własnym i mał. dzieci P., E. i M. W. . Podała, że w dniu wypadku mąż od rana pracował przy zbiorze słomy w niekorzystnych warunkach atmosferycznych – w upale. Oświadczyła, że przyjęte przez organ rentowy stanowisko, że upał nie był zewnętrzną przyczyną zgonu jej męża, jest błędne i krzywdzące dla jej rodziny. Podała, że lekarz udzielający pomocy mężowi stwierdził, że przyczyną zgonu był udar cieplny , który nastąpił na skutek panującego upału. Wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie odszkodowania jej i mał. dzieciom: E., P., M. i I. W. (1) (k.2).

W odpowiedzi na odwołanie Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowa w Z. wniosła o oddalenie odwołania, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Wskazała, że w omawianym przypadku nie zadziałał żaden czynnik zewnętrzny, który miałby wpływ na zgon A. W. (2), co wynika z opinii Lekarza (...) Inspektora Orzecznictwa KRUS. Organ stwierdził, że A. W. (2) wykonywał zwykłe, codzienne obowiązki w gospodarstwie rolnym. Tego dnia razem z żoną i ojcem prasowali na polu słomę. Ojciec jeździł ciągnikiem z prasą , a poszkodowany z żoną układali kostki słomy na przyczepie. Pod koniec pracy, gdy poszkodowany samodzielnie układał na przyczepie kostki słomy , stracił przytomność Nieprzytomnego A. W. (2), ojciec z A. W. (1) ściągnęli z przyczepy i wezwali pomoc. Lekarz Pogotowia (...) w Ł. stwierdził zgon poszkodowanego.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

A. W. (2) wspólnie z żoną A. W. (1) prowadził gospodarstwo rolne położone w miejscu zamieszkania we wsi C., specjalizujące się w hodowli krów mlecznych. W dacie zdarzenia podlegał ubezpieczeniu społecznemu. Nigdzie nie leczył się , nie palił papierosów, nie nadużywał alkoholu.

W dniu 07.08.2015r. od godz. 5.15 do 9 rano A. W. (2) z ojcem C. W. (1) wykonał obrządek krów, zagonił je z obory na pastwisko, nasmarował prasę do słomy i przy pomocy żony wydoił krowy . Od godz. 9 rano tego dnia A. W. (2) wraz z żoną i ojcem na polu własnego gospodarstwa prasowali i zbierali na przyczepę rolniczą „ciuki” słomy( słoma sprasowana w kostki) dla krów na ściółkę. W tym dniu była bardzo wysoka temperatura powietrza, na dworze panował bardzo duży upał. Pracowali w pełnym nasłonecznieniu. C. W. (1) kierował ciągnikiem rolniczym z prasą i przyczepą rolniczą, a A. W. (2) odbierał „ciuki” z prasy (o wadzie od 5 do 10 kg ) i układał je na przyczepie. A. W. (1) pomagała początkowo na przyczepie , a później zagrabiała słomę. Przy załadunku trzeciej przyczepy, około godz. 16, gdy do pełnej przyczepy pozostało 5 ciuków, C. W. (1) zauważył ,że syn nie odbiera sprasowanej słomy. Zawołał , lecz A. W. (2) nie odpowiadał na zawołania . C. W. (1) zatrzymał ciągnik, zrzucił kilka ciuków słomy i znalazł leżącego na słomie nieprzytomnego syna. Ojciec ściągnął nieprzytomnego z przyczepy w cień. Następnie zadzwonił po karetkę pogotowia. Podjęta w karetce próba reanimacji (godz. 16.47) nie powiodła się, nastąpiło zatrzymanie oddechu, następnie krążenia. Rozpoznano: udar cieplny, śmierć nieoczekiwana. Zmarły został przetransportowany do prosektorium Szpitala Wojewódzkiego w Ł.( dowód: k. 12-13 zeznania św. C. W. (1), k. 61-61v zeznania odw. A. W. (1), protokół ustalenia przyczyn i okoliczności wypadku przy pracy rolniczej , dokumentacja medyczna- akta KRUS). .

A. W. (1) w imieniu swoim i małoletnich dzieci: P. W. (1), E. W. i M. W. złożyła wniosek o przyznanie jednorazowego odszkodowania z tytułu śmiertelnego wypadku przy pracy rolniczej jej męża A. W. (2) (dowód: k. 2 -akta KRUS ).

W sporządzonym 08.09.2015r. przez organ rentowy protokole ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej podano, iż w wyniku przeprowadzenia postępowania powypadkowego, zebranej dokumentacji i opinii Lekarza Orzecznika KRUS ustalono brak związku przyczynowego pomiędzy nagłym zgonem A. W. (2) a pracą rolniczą wykonywaną przez niego tego dnia. Podkreślono, że w dokumentacji medycznej lekarza rodzinnego istnieją wielokrotne wpisy o treści „bóle głowy”. Zdaniem organu rentowego zgon A. W. (2) mógł nastąpić w wyniku niezdiagnozowanej choroby samoistnej objawiającej się bólami głowy. Wskazał, że w dniu zgonu, jak też w , nie zdarzyło się nic szczególnego, a A. W. (2) wykonywał swoje codzienne obowiązki. Stwierdzono, że nastąpiło nagłe zatrzymanie czynności życiowych – śmierć nieoczekiwana (dowód: protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej - .k.3,4 akta KRUS).

Lekarz (...) Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego KRUS w dniu 03.09.2015r. wydał opinię, że w dokumentacji leczenia lekarza rodzinnego istnieją wielokrotne wpisy „bóle głowy”, więc zgon mógł nastąpić w wyniku niezdiagnozowanej choroby samoistnej, objawiającej się bólami głowy. Wskazał, że w dniu zgonu, jak też w przeddzień nie zdarzyło się nic szczególnego, a A. W. (2) wykonywał swoje codzienne obowiązki (k.34 akta KRUS).

W dokumentacji medycznej lekarza rodzinnego odnotowano dwukrotnie w 2005r. i 2012r., że A. W. (2) zgłaszał bóle głowy w okolicy czołowej i ciemieniowej ( dowód: dokumentacja medyczna z poradni lekarza rodzinnego - akta KRUS).

Decyzją z 23 września 2015r., znak: GO- (...), (...)-DS.GO.534.2015 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił A. W. (1) i jej dzieciom: P. W. (1), E. W. i M. W. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu śmierci A. W. (2). W uzasadnieniu powyższej stwierdzono, iż śmierć A. W. (2) nie została spowodowana przyczyną zewnętrzną i nie pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym ze zdarzeniem z dnia 07.08.2015r.

Na rozprawie w dniu 14.06.2016r. odwołująca się A. W. (1) wniosła o zasądzenie odszkodowania również na rzecz małoletniej I. W. (1) urodzonej (...), już po śmierci ojca A. W. (2) (k.52).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie jest zasadne.

W przedmiotowej sprawie bezsporne było, iż w dniu 07.08.2015r. A. W. (2) zmarł podczas wykonywania pracy rolniczej na terenie własnego gospodarstwa rolnego, tj. podczas prasowania i zbierania z pola słomy. Okolicznością sporną było natomiast zakwalifikowanie przedmiotowego zdarzenia jako wypadku związanego z prowadzeniem działalności rolniczej w rozumieniu art.11 ust.1 ustawy z dnia 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników stanowi, że za wypadek przy pracy rolniczej uważa się wywołane przyczyną zewnętrzną nagłe zdarzenie na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym stale pracuje, albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym lub w drodze ubezpieczonego z mieszkania do gospodarstwa rolnego albo w drodze powrotnej. Jest nim również takie zdarzenie, które nastąpiło podczas wykonywania poza terenem gospodarstwa rolnego, zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo w związku z wykonywaniem tych czynności lub w drodze do miejsca wykonywania czynności, albo w drodze powrotnej.

Ochroną wypadkową objęte są zatem wszystkie zdarzenia wypadkowe, które miały miejsce w związku z wykonywaniem czynności niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa rolnego, związanych w ścisły sposób gospodarowaniem ( vide- II UK 373/02 wyrok SN 2003.08.20 ,OSNP 2004/11/198, II UKN 176/00,wyrok SN 2001.01.12, OSNP 2002/17/416, III AUr 99/95 wyrok s.apel.1995.03.07w Ł., OSA 1995/4/38, vide- II UKN 264/99 wyrok SN 1999.12.15OSNP 2001/8/281).

Organ rentowy nie kwestionował tego, że do zdarzenia doszło podczas wykonywania przez zmarłego A. W. (2) czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej., podczas zbierania i prasowania słomy z pola. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że organ rentowy nie uznał zdarzenia z dnia 07.08.2015r. za wypadek objęty ochroną wypadkową z art. 11 ust.1 cyt. ustawy stwierdzając, że śmierć A. W. (2) nie była spowodowana przyczyną zewnętrzną i nie pozostawała w związku przyczynowo - skutkowym z wykonywaną przez niego 07.08.2015r. pracą rolniczą Zatem organ rentowy przyjął, że śmierć mogła nastąpić w wyniku niezdiagnozowanej choroby samoistnej objawiającej się bólami głowy. Organ rentowy wskazał ,że istnieją zapisy w dokumentacji medycznej dotyczącego zgłaszanych przez zmarłego bólów głowy.

Zatem organ rentowy przyjął ,że śmierć A. W. (2) nastąpiła z powodu schorzenia samoistnego, z czym nie zgodziła się odwołująca A. W. (1). Podniosła, że praca w niekorzystnych warunkach atmosferycznych – w bardzo dużym upale, stanowiła zewnętrzną przyczynę zgonu jej męża. Wskazała ,że lekarze stwierdzili , iż jej mąż zmarł w wyniku udaru cieplnego.

W oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd dał wiarę twierdzeniom odwołującej się A. W. (1) oraz zeznaniom naocznego świadka zdarzenia ojca zmarłego - C. W. (1), że do śmierci A. W. (2) doszło na skutek przyczyny zewnętrznej – ciężkiej pracy fizycznej, w niekorzystnych warunkach atmosferycznych- w upale. Odwołująca się i świadek wspólnie z A. W. (2) pracowali przez cały dzień na polu przy zbieraniu i prasowaniu słomy i wypowiedzieli się na temat czynności wykonywanych przez zmarłego tego dnia. Podali ,że to właśnie A. W. (2) wykonywał najcięższą pracę polegającą na odbieraniu i układaniu spracowanej słomy na przyczepie. Podali ,że każdy „ciuk” waży od 5 do 10 kilogramów, a na przyczepie mieści się Ich zeznania były zbieżne z ustaleniami postępowania powypadkowego. Zgodnie stwierdzili, że w dniu wypadku było bardzo gorąco. Według A. W. (1) odczuwalna temperatura wynosiła 35 stopni C., a C. W. (1) zeznał, iż w słońcu mogło być nawet około 40 stopni C.. A. W. (1) zeznała także ,że mąż nie leczył się u żadnego specjalisty, nie uskarżał się tego dnia na złe samopoczucie , ani ból głowy. Zeznała ,że nie przyjmował żadnych leków, nie nadużywał alkoholu , nie palił tytoniu i nie był otyły (dowód: zeznania odw. A. W. (1) - k. 11). Także świadek C. W. (1) zeznał, że syn czuł się dobrze, nie skarżył się na nic w dniu wypadku, był silnym mężczyzną. Podał, że praca wykonywana przez syna w dniu 07.08.2015r. była to bardzo ciężka praca , bo wykonywana była w dużym upale. Zeznał także ,że pozostała na polu słoma, została zebrana przy pomocy rodziny i pracowało przy tym 9 osób. Podkreślił, że w dniu śmierci syn od rana wykonywał pracę w gospodarstwie: zagonił krowy na pastwisko, nasmarował prasę wspólnie z żoną doił krowy krów (dowód: zeznania świadka C. W. - k. 12- 13).

W ocenie Sądu zeznania świadka i odwołującej się stanowią dowód na to, że w momencie śmierci A. W. (2) panowały niekorzystne warunki atmosferyczne, było bardzo gorąco, a A. W. (2) wykonywał od rana ciżką pracę fizyczną związaną z prowadzeniem gospodarstwa. Bezspornie czynności , które wykonywał zmarły w dniu 07.08.2015r. miały charakter rolniczy. Twierdzenia świadka i odwołującej się odnośnie stanu zdrowia A. P. W. , Sąd uznał za wiarygodne, ponieważ gdyby uskarżał się on na jakiekolwiek dolegliwości tego dnia np. bóle głowy – nie podjąłby się od godziny 5 rano wykonywania prac w gospodarstwie: obrządku krów, ich wydojenia, zagonienia krów z obory na pastwisko, nasmarowania prasy do słomy i tym bardziej nie przystąpiłby do ciężkiej, wielogodzinnej, wysiłkowej pracy przy prasowania i zwożenia słomy w tak trudnych warunkach atmosferycznych – dużym upale. Na uwagę zasługuje okoliczność, że w przypadku choroby mógł on liczyć na pomoc ojca i żony, nie był tym samym przymuszony do wykonania tej pracy, w przypadku złego samopoczucia.. Sąd dał wiarę zeznaniom św. C. W. (1) i odwołującej się A. W. (1), gdyż były one spójne, logiczne i korelowały z pozostałym materiałem dowodowym Zdaniem Sądu upał przy wykonywaniu ciężkiej fizycznej pracy , od godziny 9.00 do 16.00, stanowił zewnętrzną przyczynę wypadku A.P. W. przy wykonywanej przez niego 07.08.2015r. pracy rolniczej .

W ocenie Sądu, w świetle całości zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, nie sposób podzielić stanowiska KRUS P. Terenowej w Z., iż zaistniałe zdarzenie nie było wypadkiem przy pracy rolniczej bowiem, śmierć A. W. (2) nie została spowodowana przyczyną zewnętrzną i nie pozostaje w związku przyczynowo- skutkowym z wykonywanymi przez niego czynnościami rolniczymi. Zdaniem Sądu, zapisy w dokumentacji medycznej o bólach głowy, na które skarżył się zmarły, nie świadczą o tym, że zgon A. W. (2) nastąpił w wyniku niezdiagnozowanej choroby samoistnej objawiającej się bólami głowy. Po pierwsze organ rentowy nie skonkretyzował o jaką chorobę chodzi w rozpatrywanym przypadku. Po drugie, jak wynika z dokumentacji medycznej, A. W. (2) skarżył się lekarzowi rodzinnemu tylko dwukrotnie na ból głowy w 2005r. i 2012r. W ocenie Sądu stwierdzenie przez Lekarza (...) Inspektora Orzecznictwa Lekarskiego KRUS w dniu 03.09.2015r., że w dokumentacji leczenia lekarza rodzinnego istniały wielokrotne wpisy „bóle głowy”, nie jest zgodny z treścią tej dokumentacji. Poza tym organ rentowy nie podważył wiarygodności i rzetelności zeznań odwołującej się i świadka. Nie przedstawił jakichkolwiek dowodów przeciwnych, na podstawie których można by zakwestionować wiarygodność ich zeznań. Tym samym w ocenie Sądu twierdzenia organu rentowego, zawarte w zaskarżonej decyzji nie zostały udowodnione.

T.. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów z zakresu: neurologii i medycyny pracy w celu ustalenia czy przyczyną śmierci A. W. (2) mógł być udar cieplny i wysiłek fizyczny wydatkowany przez niego w dniu 07.08.2015r. podczas wykonywania pracy rolniczej opisanej w protokole ustalenia przyczyn i okoliczności wypadku przy pracy rolniczej, a jeżeli nie to czy wielogodzinna praca fizyczna w bardzo wysokiej temperaturze powietrza mogła być współprzyczyną (obok schorzenia samoistnego jeżeli takowe istniało) nagłego pogorszenia się jego stanu zdrowia skutkującego śmiercią (k.19).

Po analizie dokumentacji medycznej biegli sądowi z zakresu neurologii i medycyny pracy stwierdzili, że zgon A. W. (2) jako zdarzenie nagłe, związane z pracą rolniczą - można uznać za wypadek przy pracy rolniczej. W ocenie biegłych przyczyną sprawczo - zewnętrzną zdarzenia był upał i ciężka praca fizyczna, bez nakrycia głowy oraz mała ilość spożywanych płynów. Zdaniem biegłych powyższe szkodliwe warunki spowodowały wystąpienie nagłego zatrzymania krążenia w przebiegu udaru cieplnego. Powołali się na rozpoznanie lekarza Pogotowia (...), który udzielał pomocy medycznej A. W. (2) w dniu 07.08.2015r. . Biegli wskazali ,że na podstawie analizy dokumentacji medycznej nie wynika żadna inna prawdopodobna przyczyna śmierci Artura P. W.. Zmarły przechodził badania okresowe, miał dobre ciśnienie, nie stwierdzono zaburzeń rytmu serca, wartości cholesterolu nie były wysokie. Dwukrotnie w 2005r. i 2012r. zgłaszał bóle głowy w okolicy czołowej i ciemieniowej. Stwierdzenia organu rentowego, że przyczyną zgonu A. W. (2) była choroba samoistna, były w opinii biegłych – pochopne (dowód: opinia k.27-32).

Biegli wydali opinię po analizie dokumentacji medycznej i akt sprawy. Zawarte w niej ostateczne wnioski sformułowane są w przystępny i zrozumiały sposób. Opinia została wydana przez lekarzy specjalistów z zakresu neurologii i medycyny pracy, mających szeroką wiedzę i doświadczenie zawodowe i orzecznicze. Zawiera rzeczową, logiczną i spójną argumentację. Biegli, zdaniem tut. Sądu prawidłowo ocenili stan faktyczny i zebrany w sprawie materiał dowodowy, podając argumentację swojego stanowiska. W ocenie tut. Sądu opinia biegłych sądowych stanowi wiarygodny dowód w sprawie, gdyż brak jest jakichkolwiek podstaw, które mogłyby podważyć rzetelność i prawdziwość wydanej opinii.

Powyższa opinia nie była kwestionowana ani przez odwołującą się , ani przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenową w Z.. Po doręczeniu opinii organ rentowy złożył wniosek, iż Lekarz (...) Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego KRUS nie kwestionuje opinii biegłego sądowego.

Wobec powyższego, zdaniem Sądu zdarzenie z 07.08.2015r. , w wyniku którego zmarł A. W. (2), było wypadkiem przy pracy rolniczej . Do zdarzenia doszło nagle ,podczas pracy rolniczej i było wywołane przyczyną zewnętrzną, tj. wielogodzinną, ciężką, fizyczną pracą w upale.

Należy w tym miejscu wskazać, że ustawa nie wymaga, aby źródłem urazu lub śmierci była tylko i wyłącznie jedna przyczyna. Przyczyną zewnętrzną wypadku może być bowiem każdy czynnik zewnętrzny, który jest zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym. W ocenie Sądu przyczyną zewnętrzną wypadku A. W. (2) był upał , w wyniku którego doszło u niego do nagłego zatrzymania krążenia i śmierci.

Sąd uznał, że śmierć A. W. (2) pozostaje więc w związku przyczynowo – skutkowym z pracą rolniczą, którą wykonywał on przed tym zdarzeniem i została spowodowana przyczyną zewnętrzną. Zdarzenie to w pełni wyczerpuje przesłanki wypadku przy pracy rolniczej, określone w art. 11 ust.1 pkt.3 ww. ustawy i w związku z powyższym uprawnionym członkom rodziny A. W. (2) przysługuje świadczenie odszkodowawcze na zasadzie art.10 ust.1 pkt.3 w związku z art. 11 ust.1 pkt.3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j. Dz.U. z 21.05.2015r., poz. 704.).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1a ww. ustawy członkami rodziny uprawnionymi do jednorazowego odszkodowania są: małżonek zmarłego rolnika, dzieci własne i przysposobione, pasierbowie, wnuki, rodzeństwo spełniające w dniu śmierci ubezpieczonego warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, rodzice, osoby przysposabiające, macocha, ojczym, jeżeli w dniu śmierci ubezpieczonego prowadzili z nim wspólnie gospodarstwo domowe lub jeżeli ubezpieczony przyczyniał się w znacznym stopniu do ich utrzymania albo jeżeli zostało ustalone, wyrokiem sądowym lub ugodą sądową, prawo do alimentów z jego strony.

A. W. (2) w chwili śmierci pozostawał w związku małżeńskim z odwołującą się A. W. (1), z którą prowadził wspólnie gospodarstwo domowe. Miał troje dzieci: P. W. (1) ur. (...), E. W. ur. 21.11.205r. i M. W. ur. (...). A. W. (1) w chwili śmierci męża była w ciąży i w dniu (...) urodziła małoletnią I. W. (1) (dowód: skrócone akty urodzenia dzieci - akta KRUS).

Zatem stosownie do treści art. 10 ust.1a ww. ustawy do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są: żona A. W. (1) i wszystkie małoletnie dzieci. Wysokość jednorazowego odszkodowania dla uprawnionych członków rodziny zmarłego rolnika ustala się stosowanie do regulacji art. 13 cyt. ustawy.

Jeżeli do jednorazowego odszkodowania są uprawnione jednocześnie małżonek i jedno lub więcej dzieci, świadczenie to przysługuje w wysokości określonej w ust.8 pkt.1 ustawy, zwiększonej na każde dziecko o kwotę określoną w ust.6 tego artykułu. Jednorazowe odszkodowanie ustalone na podstawie ust. 9 i 11 dzieli się między uprawnionych w częściach równych.

Wysokość przysługującego odwołującym się jednorazowego odszkodowania Sąd ustalił w oparciu o stawki obowiązujące w dniu wydania zaskarżonej decyzji (vide- uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2009r, I UZP 2/09). Na dzień wydania zaskarżonej decyzji wysokość jednorazowego odszkodowania wynosiła po 700 zł za każdy procent uszczerbku na zdrowiu. Zatem w niniejszej sprawie A. W. (1) i mał. P., E. , M. i I. W. (2) przysługuje więc jednorazowe odszkodowanie w wysokości po 25.200zł dla każdego z nich.( 70.000zł + 4 x 14.000zł = 126.000zł : 5 = 25.200zł).

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c., ustalając ich wysokość na podstawie § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2015r. (Dz.U.2015.1078).

Mając na uwadze powyższe tut. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc i w związku z wyżej wskazanymi przepisami orzekł jak w sentencji.