VII K 81/20 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Łomży z 2020-10-15

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 81/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

A. Z.

Utrudnienie w istotny sposób w okresie od 2 stycznia 2020r. do 15 marca 2020r. w J. E. Z. korzystania z pomieszczeń mieszkalnych, z których ten na mocy aktu notarialnego repertorium A nr 245/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. ma prawo korzystać, poprzez stosowanie przemocy innego rodzaju polegającej na odcięciu dopływu wody do kuchni i ogrzewania do grzejników oraz zamknięciu drzwi łazienki na klucz.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Uprawnienie E. Z. do korzystania z kuchni, pokoju i łazienki znajdujących się w domu stanowiącym własność jego syna A. Z..

1.  zeznania świadka E. Z.

2.  zeznania świadka M. P.

3.  zeznania świadka K. Z.

4.  akt notarialny

5.  odpis wyroku z uzasadnieniem

k. 159-160

k. 161

k. 162-163

k. 6-10

k. 11-14

Odcięcie przez A. Z. dopływu wody do kuchni i ogrzewania do grzejników oraz zamknięcie drzwi łazienki na klucz w okresie od 2 stycznia 2020r. do 15 marca 2020r. w J. celem uniemożliwienia korzystania przez E. Z. z pomieszczeń mieszkalnych, co utrudniło mu w istotny sposób korzystanie z ww. pomieszczeń.

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. Z..

2.  zeznania świadka E. Z.

3.  zeznania świadka M. P.

4.  zeznania świadka K. Z.

5.  zeznania świadka B. Z.

6.  zeznania świadka M. B.

7.  zeznania świadka I. Ł.

k. 158

k. 159-160

k. 161

k. 162-163

k. 163-165

k. 165-166

k. 177-178

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

A. Z.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Brak uprawnień E. Z. do korzystania z kuchni, pokoju i łazienki znajdujących się w domu stanowiącym własność jego syna A. Z. oraz brak utrudnienia mu korzystania z ww. pomieszczeń mieszkalnych po odcięciu dopływu wody, ogrzewania i zamknięciu drzwi łazienki.

1.  wyjaśnienia oskarżonego A. Z.

2.  zeznania świadka B. Z.

3.  zeznania świadka G. P.

k. 158

k. 163-165

k. 178-179

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

zeznanie świadka E. Z.

Zeznania świadka w przeważającym zakresie zgodne są z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków (za wyjątkiem celowego zanieczyszczania łazienki i nękania domowników). Pokrzywdzony szczegółowo opisał okoliczności odcięcia mu wody i ogrzewania oraz uniemożliwienia dostępu do łazienki przez oskarżonego w okresie z zarzutu. Wskazał też jednoznacznie, iż nigdy dobrowolnie nie wyraził zgody na rezygnację z przysługującej mu służebności korzystania z pomieszczeń mieszkalnych w domu oskarżonego. Dodatkowo o wiarygodności zeznań pokrzywdzonego świadczy fakt, iż podawał także niekorzystne dla siebie okoliczności jak zanieczyszczanie łazienki czy wchodzenie do niej w czasie kąpieli B. Z.. Z tych względów sąd uznał je za wiarygodny dowód w sprawie pozwalający na ich podstawie ustalić stan faktyczny.

2, 3

zeznanie świadków M. P. i K. Z.

Świadkowie w całości potwierdzili zeznania pokrzywdzonego, a ich zeznania są logiczne i konsekwentne, przez co nie było wątpliwości co do ich wiarygodności.

1, 5, 6

wyjaśnienia oskarżonego A. Z., zeznania B. Z. i M. B.

Oskarżony, jego żona oraz siostra potwierdzili zeznania pokrzywdzonego w zakresie odcięcia dopływu wody, ogrzewania i zamknięcia łazienki w okresie z zarzutu, wobec czego w tym zakresie relacje ich należało uznać za wiarygodne.

7.

zeznania świadka I. Ł.

Świadek będąca pracownikiem ośrodka pomocy społecznej potwierdziła, że podczas wizyty w miejscu zamieszkania pokrzywdzonego nie miał od dostępu do mediów i łazienki, czego nie kwestionowali również oskarżony i jego żona. Świadek jako osoba która zetknęła się z oskarżonym wyłącznie służbowo nie miała żadnego powodu by go bezpodstawnie obciążać.

4, 5

akt notarialny i odpis wyroku z uzasadnieniem.

Dokumenty nie kwestionowane przez strony. Na mocy §6 aktu notarialnego z 24.01.2003r. rep. A nr 245/2003 A. Z. ustanowił na rzecz E. Z. służebność osobistą polegającą na prawie korzystania z budynku mieszkalnego w J., które to prawo nie było przedmiotem postępowania cywilnego o zamianę dożywocia na rentę zakończonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży I Wydział Cywilny z dnia 20.11.2019r. sygn. I C 344/19 (co wprost wskazano w treści uzasadnienia).

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1, 2

wyjaśnienia oskarżonego A. Z. i zeznania świadka B. Z.

Nie zasługują na wiarę twierdzenia oskarżonego i jego żony, iż pokrzywdzony po dacie uprawomocnienia się wyroku zamieniającego uprawnienia dożywocia na rentę i uiszczeniu pierwszej renty automatycznie utracił dotychczasowe prawo do korzystania z użytkowanych dotychczas pomieszczeń, co uzasadniało odcięcie mu dopływu wody, ogrzewania i dostępu do łazienki. Oskarżony i świadek pomijają bowiem fakt, że pokrzywdzonemu przysługuje dodatkowe prawo wynikające ze służebności, co wyraźnie wskazano w uzasadnieniu wyroku wydziału cywilnego z 20.11.2019r. Potwierdzeniem istnienia tego uprawnienia jest wniesienie przez oskarżonego pozwu o zniesienie tej służebności już po odcięciu mediów, która to sprawa jest aktualnie w toku.

3

zeznania świadka G. P.

Świadek opisał okoliczności odnoszące się do innych zdarzeń niż będące przedmiotem postępowania, stąd jego zeznania mają znaczenie wyłącznie w zakresie genezy i przebiegu konfliktu pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonym.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt. I

A. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 191§1a kk godzi w dobro prawne w postaci wolności decyzyjnej człowieka, rozumianej jako wolność od niedozwolonego oddziaływania innych ludzi na swobodę i integralność procesu podejmowania decyzji, a następnie realizowania przez jednostkę określonego postępowania (M. Filar, Kodeks karny 2010, s. 794). Polega ono na stosowaniu innej przemocy niż przemoc wobec osoby uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego celem zmuszenia jej do określonego działania, zaniechania lub znoszenia. Do dokonania jego przy tym wystarczy aby sprawca podjął działania polegające na użyciu środków zmuszania bez względu na to czy pokrzywdzony zachował się w sposób do jakiego był zmuszany. Nie ulega wątpliwości Sądu, iż swoim zachowaniem A. Z. zrealizował znamiona tegoż przestępstwa stosując przemoc nie bezpośrednio wobec pokrzywdzonego, ale w sposób istotnie utrudniający mu (a w przypadku łazienki w zasadzie uniemożliwiający) korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego. Takim rodzajem przemocy jest odcięcie dopływu wody czy ogrzewania oraz dostępu do łazienki, czyli zachowanie jakiego dopuścił się oskarżony. E. Z. miał jednocześnie pełne prawo do zajmowania użytkowanych przez siebie pomieszczeń, gdyż sam oskarżony nie kwestionował, że zamieszkuje w nich od wielu lat i posiada uprawnienia wynikające ze służebności korzystania z pomieszczeń ustanowione aktem notarialnym. Nigdy zatem pokrzywdzony nie wyprowadził się bez zamiaru powrotu z zajmowanych pomieszczeń i jak zadeklarował w dalszym ciągu nie ma takiego zamiaru. Celem działań oskarżonego, czego nie ukrywał ani on ani jego żona było bez wątpienia zmuszenie pokrzywdzonego do opuszczenia zajmowanych przez niego pomieszczeń, skoro uzyskał on od oskarżonego comiesięczną rentę zamiast dożywocia. Należy w tym miejscu nadmienić, iż w ocenie sądu takie zachowanie oskarżonego nie mogło być w żaden sposób usprawiedliwione, nawet przyjmując za prawdziwe negatywne zachowania pokrzywdzonego opisywane przez oskarżonego i jego żonę, gdyż winien on w przypadku braku szans na wspólne zamieszkiwanie skorzystać z drogi cywilnej, a nie podejmować działania istotnie utrudniające korzystanie pokrzywdzonemu z lokalu mieszkalnego, jakimi bez wątpienia było odcięcie wody czy ogrzewania zwłaszcza w okresie zimowym. Dlatego nie ulega wątpliwości, że swoim działaniem w okresie od 2 stycznia do 15 marca 2020r. oskarżony zmusił pokrzywdzonego do znoszenia sytuacji polegającej na braku dostępu do wody i ogrzewania oraz łazienki, czym istotnie utrudnił mu korzystanie z zajmowanych przez niego pomieszczeń mieszkalnych, a tym samym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 191§1a kk.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

pkt. I i II

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Biorąc wszystkie okoliczności zdarzenia pod uwagę oraz fakt uprzedniej niekaralności oskarżonego sąd stosownie do treści art. 66§1 kk uznał, że zachodzą wszelkie przesłanki uzasadniające w niniejszej sprawie warunkowe umorzenie postępowania. Oceniając społeczną szkodliwość przypisanego oskarżonym czynu sąd wziął przy tym pod uwagę wszystkie elementy określone w art. 115§2 kk, który stanowi, iż przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Sąd miał tu przede wszystkim na względzie fakt, że oskarżony przywrócił po interwencji opieki społecznej dopływ wody pokrzywdzonemu i udostępnia go w dalszym ciągu. Zamykając łazienkę naraził się z kolei na znoszenie samemu uciążliwości w postaci wylewania przez pokrzywdzonego zanieczyszczeń bezpośrednio przed dom mieszkalny (ze względu na brak innego sanitariatu na posesji czy choćby wychodka). Pokrzywdzony nie kwestionował też, iż dopuszczał się zachowań stanowiących dolegliwość dla pozostałych domowników, jak zanieczyszczanie łazienki czy wchodzenie do niej bez uprzedzenia celem załatwienia potrzeb fizjologicznych. Nie poczuwał się nadto do obowiązku zwrotu kosztów wody czy energii elektrycznej pomimo, iż otrzymuje od oskarżonego comiesięczną rentę. Co prawda nie usprawiedliwia to zachowania oskarżonego, to jednak rzutuje na motywację podjętego działania. Oskarżony nie wchodził nadto dotychczas w konflikt z prawem i prowadzi ustabilizowany tryb życia. Jego dotychczasowa postawa uzasadnia zatem zdaniem Sądu przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni w przyszłości żadnego innego przestępstwa. Już sama obecność w Sądzie i udział w niniejszym postępowaniu winien działać na niego prewencyjnie. Okres próby ustalono na dwa lata uznając go za konieczny dla weryfikacji pozytywnej prognozy postawionej przez sąd w stosunku do oskarżonego, zważywszy na fakt, że pomiędzy stronami w chwili obecnej w dalszym ciągu istnieje ostry konflikt.

Dodatkowo aby spełniony został także aspekt odpowiedniego oddziaływania prewencyjnego zarówno na osobę oskarżonego, jak i na wszystkich innych potencjalnych sprawców zachowań wymierzonych w dobra osobiste człowieka sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek zapłaty zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonego. Oskarżony naruszył bowiem podstawowe dobro osobiste pokrzywdzonego jakim jest nietykalność jego mieszkania, gdyż za takie uznawane jest naruszenie poczucia komfortu, spokoju i bezpieczeństwa związanego z posiadaniem domu jako centrum życiowego (tak Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29.10.2013r. sygn. VI ACa 432/13). Niewątpliwie doszło do takiego naruszenia dobra osobistego, skoro przez kilka zimowych miesięcy pokrzywdzony zmuszony był do przynoszenia wody z sąsiednich posesji czy opału, będąc przy tym osobą starszą i schorowaną. Stosownie zatem do treści art. 448 kpc w takim przypadku sąd może przyznać temu czyje dobro zostało naruszone odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Poza fakultatywnością przyznawania zadośćuczynienia ustawodawca „przerzucił” na sąd orzekający również sposób ustalenia jego wysokości. Orzecznictwo Sądu Najwyższego wiąże tę wysokość przede wszystkim z funkcją kompensacyjną, to jest z tym, aby przyznana kwota pieniężna przedstawiała ekonomicznie odczuwalną wartość i pozwalała na usunięcie doznanej krzywdy, a przynajmniej na jej zminimalizowanie. Z drugiej zaś strony wysokość zadośćuczynienia nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa - musi więc ona być utrzymana w rozsądnych granicach (por. wyroki SN OSNCP 1963, poz.105; OSPiKA 1966, poz.92). Mając na względzie doznane pokrzywdzonego niewątpliwe cierpienia psychiczne wynikłe z konieczności znoszenia braku bieżącej wody i ogrzewania sąd uznał za zasadne orzeczenie na jego rzecz zadośćuczynienia w wysokości 1000 zł. Jest to kwota, która realnie spełnia funkcję kompensacyjną, rekompensując pokrzywdzonemu doznane cierpienia psychiczne, a niższe zadośćuczynienie w żadnym wypadku nie stanowiłoby odpowiedniej rekompensaty. Zważywszy na wysokość kwoty wystarczającym było zakreślenie miesięcznego terminu jej zapłaty.

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

3.5.  Uniewinnienie

----

----

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. III

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk w zw. z art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądzono ponadto od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 zł tytułem opłaty oraz obciążono go pozostałymi kosztami sądowymi.

6.  1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Gębarska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Łomży
Data wytworzenia informacji: