Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII K 187/21 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Łomży z 2021-11-30

UZASADNIENIE

w zakresie rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 187/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

T. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 190a§1 kk godzi w dobro prawne w postaci wolności psychicznej człowieka oraz jego prawa do ochrony życia prywatnego i rodzinnego. Polega ono na nękaniu, przez które należy rozumieć wielokrotne, powtarzające się prześladowanie wyrażające się w podejmowaniu różnych naprzykrzających się czynności, których celem jest dokuczenie lub niepokojenie pokrzywdzonego lub jego osób najbliższych, przy czym mogą to być zachowania legalne, jeśli oceniać je pojedynczo, polegające np. na wysyłaniu listów, sms-ów czy telefonowaniu, nachodzeniu w różnych miejscach albo naprzykrzające się towarzyszenie. Istotna jest przy tym uporczywość w zachowaniu się sprawcy rozumiana jako jego szczególne nastawienie psychiczne, wyrażające się w nieustępliwości nękania, tj. trwaniu w swego rodzaju uporze, mimo wyraźnych sprzeciwów pochodzących od pokrzywdzonego lub innych osób o zaprzestanie przedmiotowych zachowań, oraz dłuższy upływ czasu, przez który sprawca je podejmuje (tak wyrok SA we Wrocławiu z 19.2.2014 r., II AKa 18/14, KZS 2014, Nr 7–8, poz. 98, komentarz do art. 190a kk pod red. Grześkowiak, 2021, wyd. 7). Prawnie obojętnym jest nadto to czy czyn sprawcy powodowany jest żywionym do pokrzywdzonego uczuciem miłości, nienawiści, chęcią dokuczenia mu, złośliwością czy chęcią zemsty. Celem działań oskarżonego wysyłającego wiadomości i filmy z obrażającymi ją treściami oraz pojawiającego się w godzinach nocnych w pobliżu jej miejsca zamieszkania była bez wątpienia chęć zemsty na pokrzywdzonej za rozczarowanie uczuciowe. Działania te podjął i kontynuował przez okres prawie miesiąca powodując skutek w postaci istotnego naruszenia prywatności pokrzywdzonej, jak i wzbudzenia w niej, z racji na wcześniejsze uszkodzenie samochodu, uzasadnionego poczucia zagrożenia. Zgromadzony materiał dowodowy nie pozostawia zatem żadnych wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona ww. czynu.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

T. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 288§1 kk. Dokonał bowiem umyślnego uszkodzenia mienia będącego własnością D. M. w postaci samochodu osobowego m-ki A. powodując straty w wysokości 13289,47 zł. Jako, że w zarzucie aktu oskarżenia omyłkowo wskazano, iż samochód został zniszczony, a nie uszkodzony, dokonano stosownego sprostowania. Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie popełnienia czynu z art. 288§1 kk nie budzą również żadnych wątpliwości.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. G.

I, II

Wymierzając oskarżonemu kary jak w wyroku sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające wysoką szkodliwość społeczną przestępstw z art. 190a§1 kk oraz z art. 288§1 kk. Uporczywe naruszanie sfery wolności i prywatności innej osoby wywołuje bowiem oczywiste i często nieodwracalne konsekwencje dla jej zdrowia psychicznego, a zatem niesie znaczny ładunek społecznej szkodliwości. Podobnie umyślne niszczenie cudzego mienia stanowi rażące naruszenie porządku prawnego, gdyż sprawca celowym działaniem niweczy efekt materialny często bardzo ciężkiej pracy innego człowieka. Okolicznością obciążającą było również popełnienie przez oskarżonego dwóch czynów. Do okoliczności łagodzących zaliczono natomiast dotychczasową niekaralność oskarżonego i jego młody wiek. Mając to na względzie Sąd uznał, że kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzone za czyn z art. 190a§1 kk oraz za czyn z art. 288§1 kk będą adekwatne do stopnia winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów i spełnią cele kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

T. G.

III

Na podstawie art. 85§1 kk i art. 86§1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary łącznej sąd miał na względzie przede wszystkim konieczność oddziaływania indywidualnego na osobę oskarżonego oraz konieczność wdrożenia kształtowania przez karę przekonania – zarówno w środowisku sprawcy, jak i w środowisku pokrzywdzonych – że prawo jest konsekwentnie stosowane, a sprawca zostanie sprawiedliwie ukarany. Stąd uznanie, że najbardziej celowym jest zastosowanie zasady pośredniej pomiędzy absorpcją a kumulacją, gdyż tylko taka kara spełni swe cele zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, mając na względzie przede wszystkim fakt, iż oskarżony jest osobą młodą i niezdemoralizowaną.

T. G.

IV

Jako, że oskarżony nie był dotychczas karany sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności, albowiem w ocenie sądu pomimo niewykonania orzeczonej kary oskarżony będzie w przyszłości przestrzegać porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa. Wyznaczając okres próby z racji braku jakiejkolwiek dotychczasowej karalności oskarżonego sąd uznał za wystarczające zakreślenie najkrótszego dwuletniego okresu próby. Dodatkowo sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania o przebiegu okresu próby.

T. G.

V

Oskarżonego sąd oddał stosownie do treści art. 73§2 kk w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

T. G.

Sąd na podstawie art. 46§1 kk orzekł ponadto wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego D. M.. Oskarżony swoim działaniem wyrządził bowiem szkodę, która nie została naprawiona, a wartość jej nie była kwestionowana.

T. G.

VI

Na podstawie art. 41a§1i4 kk orzeczono także wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 100 metrów oraz zakaz jakichkolwiek kontaktów z nią ustalając wymiar środka na okres 1 roku. Orzeczenie tego środka jest niezbędne aby zapewnić pokrzywdzonej poczucie bezpieczeństwa ze strony oskarżonego, który w przypadku każdego naruszenia będzie musiał liczyć się z odpowiedzialnością karną. Jako, że oskarżony zaniechał jakichkolwiek prób kontaktu z pokrzywdzoną sąd uznał za wystarczający najniższy ustawowy wymiar powyższego środka.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

O kosztach poniesionych przez oskarżyciela posiłkowego D. M. orzeczono na podstawie art. 627 kpk w zw. z §11 ust.2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w stawce minimalnej z racji zakończenia sprawy na jednej rozprawie, na której przeprowadzono wyłącznie skrócone postępowanie dowodowe.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o treść art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk, a o opłacie na podstawie art. 2 ust.1 pkt.3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983r. nr 49 poz.223 z późn. zm.).

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Gębarska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Łomży
Data wytworzenia informacji: