Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łomży

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 187/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

E. S.

Prowadzenie w dniu 9 września 2023r. w miejscowości W. woj. (...), samochodu osobowego marki B. o nr rej. (...) w ruchu lądowym na drodze publicznej w stanie nietrzeźwości wynoszącej co najmniej powyżej 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie w dniu 9 września 2023r. w miejscowości W. woj. (...), samochodu osobowego marki B. o nr rej. (...) w ruchu lądowym na drodze publicznej w stanie nietrzeźwości wynoszącej co najmniej powyżej 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

1.  zeznania świadka B. S.

2.  zeznania świadka P. C.

3.  nagranie zgłoszenia na płycie CD

4.  protokół badania stanu trzeźwości

5.  opinia biegłej z zakresu medycyny

6, 61-62

60-61

69

3, 4

72-75

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie przez oskarżoną samochodu w stanie trzeźwości.

wyjaśnienia oskarżonej E. S.

59-60

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

zeznanie świadka B. S.

Świadek zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i na rozprawie zeznał, że gdy poruszał się drogą K. – P. za pojazdem oskarżonej pojazd kierowany przez nią zjeżdżał albo na pobocze albo na oś jezdni, wobec czego powiadomił telefonicznie centrum alarmowe o prawdopodobnym nietrzeźwym kierującym, a następnie jechał za tym pojazdem aż do jego zatrzymania się. Podał, że od razu podszedł do pojazdu otwierając w nim drzwi i za kierownicą zobaczył oskarżoną z otwartym piwem, która zapytała się co on tu robi, a następnie powiedziała, że jeździła do sklepu po piwo. Nadmienił, iż wyszła ona z pojazdu chwiejnym krokiem i poszła do domu zabierając alkohol oraz że jej mowa ewidentnie potwierdzała znaczny wpływ alkoholu (k. 6, 61-62). Zeznania świadka są logiczne, konsekwentne, a świadek jest osobą przypadkową i postronną dla oskarżonej, przez co nie miał żadnego powodu by ją bezpodstawnie obciążać. Świadek podał też tylko takie okoliczności których był pewien, zaznaczając jakich nie widział, jak chociażby brak wyczucia woni alkoholu od oskarżonej, którą to wpisał w notatce funkcjonariusz policji. Nadto zeznania świadka potwierdza zapis dwóch jego telefonicznych zgłoszeń zdarzenia na numer alarmowy. Dlatego też relację świadka w całości należało uznać za wiarygodny dowód w sprawie.

2

zeznanie świadka P. C.

Funkcjonariusz policji wchodzący w skład obsady radiowozu, która zatrzymała oskarżoną zeznał, że oskarżoną zastali w domu razem z otwartym alkoholem. Podał, że w trakcie rozpytania oświadczyła, że przywiózł ją znajomy i odmówiła początkowo badania stanu trzeźwości, na które zgodziła się po przewiezieniu na komendę. Dodał, że oskarżona została poinformowana o zatrzymaniu jej prawa jazdy, jednakże odmówiła podpisania pokwitowania stwierdzając, że bez jej podpisu zatrzymanie prawa jazdy nie będzie miało mocy prawnej (k. 61). Zeznania P. C. zasługują na wiarę, albowiem świadek szczegółowo opisał okoliczności zdarzenia. Są one również konsekwentne i logiczne, a poza tym świadek jest funkcjonariuszem policji, a więc osobą postronną dla oskarżonej i zetknął się z nią wyłącznie służbowo.

3

nagranie zgłoszenia

Treść nagranego zgłoszenia wprost wyklucza, aby oskarżona już od 12:00 przebywała w domu, tak jak twierdziła na rozprawie. Pierwsze zgłoszenie przez B. S. nastąpiło bowiem o godz. 13:17, zaś kolejne gdy oskarżona zakończyła jazdę o godz. 13:23. Jako, że zgłaszający podał szczegóły dotyczące pojazdu oskarżonej i samej oskarżonej musiał więc widzieć tak pojazd, jak i samą oskarżoną, gdyż w przeciwnym wypadu nie przykazywał by tak dokładnych informacji.

4

protokół badania trzeźwości

Przy badaniu ilości alkoholu w wydychanym powietrzu urządzenie pomiarowe posiadające aktualne świadectwo wzorcowania wykazało 1,21 mg/l o godz. 14:30, 1,19 mg/l o godz. 14:37, 1,10 mg/l o godz. 15:10 i 1,07 mg/l o godz. 15:42 alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 3-4).

5

opinia biegłej z zakresu medycyny

Dowód z opinii biegłej z zakresu medycyny w zakresie odnoszącym się do wiedzy specjalistycznej (pkt. 1 i 2 wniosków opinii) sąd uznał za wiarygodny ze względu na logiczną argumentację opinii, podparcie jej szczegółowymi wyliczeniami, wieloletnie doświadczenie biegłej oraz niekwestionowanie opinii w tym zakresie przez strony.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonej E. S.

Nie zasługują na wiarę twierdzenia, że oskarżona przyjeżdżając samochodem do domu kierowała trzeźwa i spożyła alkohol, który został u niej stwierdzony podczas badań trzeźwości w całości dopiero po zakończeniu kierowania pojazdem. Przeczą im bowiem wprost zeznania B. S., który szczegółowo opisał charakterystyczne dla osoby będącej pod znacznym wpływem alkoholu zachowanie oskarżonej takie jak chwiejny krok czy styl mowy typowy dla osoby po znacznym spożyciu alkoholu, jak i niepewny sposób jazdy wyrażający się w nietrzymaniu prostoliniowego toru jazdy. Świadek jest przy tym ratownikiem medycznym, a więc z pewnością jego wiedza odnośnie objawów znacznego spożycia alkoholu jest znacznie większa niż przeciętnego człowieka. Nie zmienia tego fakt, że świadek przyznał, iż nie wyczuł woni alkoholu od oskarżonej, która to została wskazana w notatce funkcjonariusza policji, gdyż ma to oczywiste wyjaśnienie w całkowicie innych okolicznościach kontaktu. Świadek bowiem zetknął się krótkotrwale z oskarżoną na podwórku i był od niej najbliżej w odległości ok. 0,5 m, podczas gdy funkcjonariusze mieli z nią długi bezpośredni kontakt w pokoju jej domu, w radiowozie i na komendzie, a więc w pomieszczeniach zamkniętych. Wyjaśnieniom oskarżonej przeczy również zapis nagrania zgłoszenia, gdyż jak zaznaczono wyżej zgłoszenie, iż oskarżona jedzie pojazdem w W. nastąpiło o godz. 13:17, podczas gdy oskarżona podała, iż alkohol zaczęła spożywać już ok. godz. 12:00. Oskarżona pominęła również całkowicie w swoich wyjaśnieniach fakt kontaktu ze świadkiem B. S., jak i w pierwotnej wersji podawała funkcjonariuszom, że w ogóle nie kierowała pojazdem, tylko przywiózł ją kolega, twierdząc z kolei w wyjaśnieniach na rozprawie odmiennie, że od razu przedstawiała wersję spożycia alkoholu dopiero po powrocie do domu. Z tych względów w żadnym zakresie nie zasługują na wiarę wyjaśnienia oskarżonej, iż była ona całkowicie trzeźwa w momencie przyjechania do domu pojazdem B..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

E. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zebrany w sprawie materiał dowodowy zdaniem sądu nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, że oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk kierując samochodem osobowym w ruchu lądowym na drodze publicznej w stanie nietrzeźwości alkoholowej. Jak zaznaczono wyżej jej wyjaśnienia w tym zakresie są całkowicie niewiarygodne, stojąc w jaskrawej sprzeczności z wiarygodnym dowodem osobowym w postaci zeznań świadka B. S., potwierdzonym częściowo zeznaniami funkcjonariusza policji i zapisem telefonicznych zgłoszeń. Opis jej sposobu prowadzenia samochodu, jak i zachowania po zakończonej jeździe przedstawiony przez świadka potwierdza, iż w czasie kierowania samochodem znajdowała się pod znacznym wpływem alkoholu, zdecydowanie przekraczającym poziom stanu nietrzeźwości wyznaczony ustawą, to jest 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Odnośnie stężenia alkoholu w organizmie oskarżonej sąd zobligowany obowiązkiem rozstrzygania nieusuwalnych wątpliwości na korzyść oskarżonej przyjął jednakże najniższy możliwy poziom stanu nietrzeźwości, to jest co najmniej powyżej 0,25 mg/l. Z racji wynikającego z wyjaśnień oskarżonej spożywania alkoholu już po zakończeniu kierowania w sytuacji znacznego upływu czasu od zakończenia kierowania do pierwszego badania poziomu alkoholu nie można bowiem teoretycznie wykluczyć nawet całkowitego spożycia alkoholu przez oskarżoną po zakończeniu kierowania pojazdem, co wprost wynika z opinii biegłej z zakresu medycyny. Co zaznaczono wyżej taka wersja jest całkowicie wykluczona, czego potwierdzeniem jest dodatkowo porównanie opisu zachowania oskarżonej w zeznaniach B. S. i P. C., które było bardzo podobnie przez nich opisane, chociaż oskarżona rzekomo miała być w pierwszym przypadku trzeźwa, a drugim pod wpływem ok. 2,5 promila alkoholu jak wynika z pierwszego badania trzeźwości. Wysoce prawdopodobne jest z kolei spożycie nieokreślonej ilości alkoholu po zakończeniu kierowania pojazdem przez oskarżoną, której to ilości nie ma możliwości ustalenia. Dlatego też sąd wyeliminował z opisu czynu wyniki badań trzeźwości oskarżonej wykonane przez funkcjonariuszy policji, przyjmując najniższy poziom wyznaczający dolną granicę przestępstwa z art. 178a§1 kk to jest poziom przekraczający 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Wina oskarżonej w zakresie popełnienia czynu z art. 178a§1 kk nie budzi zatem żadnych wątpliwości.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

----

----

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. S.

I

II

III

V

Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 kk, biorąc pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej i jej winy, gdyż prowadzenie samochodu pod wpływem alkoholu stanowi rażące naruszenie porządku prawnego, a sprawca naraża na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, ale przede wszystkim innych uczestników ruchu. Okolicznością obciążającą było także poruszanie się w takim stanie w godzinach dziennego szczytu komunikacyjnego drogą o bardzo wysokim natężeniu ruchu, realne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego z uwagi na niepewny sposób jazdy oraz uprzednia karalność za przestępstwa na kary grzywny. Jako okoliczność łagodzącą wzięto z kolei pod uwagę wcześniejszą niekaralność oskarżonej za przestępstwa drogowe i jedynie jednokrotną karalność za wykroczenie drogowe. Mając to na względzie Sąd uznał, iż karą, która spełni warunki prewencji ogólnej i szczególnej wobec oskarżonej będzie kara pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy. Orzeczona kara nie przekracza stopnia winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, a jednocześnie spełnia cele zapobiegawczo – wychowawcze, zarówno w stosunku do oskarżonej, jak i ze względu na potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i spowoduje, że oskarżona nie powróci do przestępstwa. Jest to kara zbliżona co prawda do dolnej granicy ustawowego zagrożenia, jednakże Sąd uznał taki wymiar kary za całkowicie wystarczający zważywszy na fakt, iż oskarżona dotychczas nie odbywała kary pozbawienia wolności, a więc nie sposób stwierdzić aby w przypadku ewentualnego odbycia przez nią kary w powyższym wymiarze kara krótkoterminowa nie odniosła by pożądanego wobec jej osoby skutku. Sąd orzekał przy tym na podstawie przepisu art. 4§1 kk z uwagi na zaostrzenie wymiaru kary za czyn z art. 178a§ kk po dniu popełnienia przez oskarżoną przypisanego jej czynu.

Jako, że oskarżona nie była dotychczas karana na karę pozbawienia wolności sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec niej kary pozbawienia wolności, albowiem w ocenie sądu pomimo niewykonania orzeczonej kary oskarżona będzie w przyszłości przestrzegać porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa. Wyznaczając okres próby sąd uznał za wystarczające zakreślenie 2-letniego okresu próby.

Sąd orzekł obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na najkrótszy określony ustawą okres 3 lat. Na wymiar tego środka karnego miały wpływ te same okoliczności, które zostały omówione przy wymiarze kary zasadniczej. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych spowoduje, iż oskarżona będzie w przyszłości przestrzegała porządku prawnego i nie popełni więcej tego typu przestępstwa, gdyż zda sobie sprawę z konsekwencji utraty tego dokumentu na dłuższy okres czasu. Oczywistym jest bowiem, iż najskuteczniej prewencyjnie na nietrzeźwych kierujących działa nie tyle nawet wysoka kara zasadnicza, co utrata uprawnienia do prowadzenia pojazdów. Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych spowoduje co prawda konieczność korzystania z komunikacji publicznej lub pomocy innych osób, jednakże oskarżona winna się z tym liczyć siadając za kierownicę samochodu w stanie nietrzeźwości i uczestnicząc w takim stanie w ruchu drogowym.

Na podstawie art. 43a§2 kk orzeczono ponadto od oskarżonej świadczenie pieniężne w najniższej określonej ustawowo kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. S.

IV

Jako, że oskarżonej zatrzymano prawo jazdy, okres ten podlegał zaliczeniu na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Sąd zwolnił oskarżoną na podstawie art. 624§1 kpk od ponoszenia części kosztów postępowania, gdyż uiszczenie ich przez oskarżoną byłoby zbyt uciążliwe z uwagi na fakt uzyskiwania dochodu nie przekraczającego minimalnego wynagrodzenia i konieczności utrzymania małoletnich dzieci.

1Podpis