Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łomży

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 211/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. M.

Przyjęcie a następnie pomoc w ukryciu w dniu 18 października 2024r. w M. powiatu (...) mienia pochodzącego z kradzieży szczególnie zuchwałej w postaci plecaka wraz z portfelem o wartości 250 zł z zawartością gotówki w kwocie 250 zł oraz karty płatniczej V. banku (...) umożliwiającej płatności zbliżeniowe do kwoty 2000 zł wydanej na nazwisko J. C., wiedząc, że pochodzi ono z ww. przestępstwa.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- dokonanie przez F. S. kradzieży szczególnie zuchwałej na szkodę J. C. i wiedza o niej oskarżonego T. M.,

- przyjęcie a następnie pomoc w ukryciu mienia pochodzącego z kradzieży dokonanej przez F. S. w postaci plecaka wraz z portfelem o wartości 250 zł z zawartością gotówki w kwocie 250 zł oraz karty płatniczej V. banku (...) umożliwiającej płatności zbliżeniowe do kwoty 2000 zł wydanej na nazwisko J. C.

wyjaśnienia oskarżonego T. M.

28, 69

wyjaśnienia oskarżonego F. S.

22, 74, 124

zeznania świadka J. C.

125-126

protokoły przeszukania

3-5, 6-8

protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną

45-51

notatki urzędowe

2, 52

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego F. S.

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego, jak i na rozprawie przyznał się popełnienia kradzieży szczególnie zuchwałej na szkodę J. C. i opisał okoliczności dokonanej przez siebie kradzieży jej plecaka, a następnie wspólnej z drugim oskarżonym penetracji jego zawartości (k. 22, 74, 124). Zdaniem sądu ww. wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę, za wyjątkiem podania na rozprawie, iż plecak wziął z samochodu przypadkowo, albowiem w takim wypadku z całą pewnością obaj oskarżeni nie przystąpili by bezpośrednio po wejściu w jego posiadanie do przejrzenia zawartości i ukrycia skradzionych przedmiotów i dokumentów. Oskarżony wspomniał by o tym ponadto dwukrotnie przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego, kiedy to przyznał się w całości do winy i sprawstwa, nie uciekając się do jakichkolwiek usprawiedliwień. Oskarżony nadto co wynika z zapisu jego wiadomości z korespondencji z drugim oskarżonym wprost przepraszał go za swój czyn, czego z pewnością by nie robił gdyby była to kwestia przypadku (k. 120). Jako, że oskarżony w żadnym wypadku nie obciążał drugiego oskarżonego współudziałem w kradzieży czy choćby wiedzą o niej w momencie gdy wysiadali z pojazdu pokrzywdzonej oczywistym jest, iż jego wyjaśnienia odnośnie drugiego oskarżonego w kwestii orientowania się przez T. M. co do zabrania plecaka pokrzywdzonej jeszcze przed wejściem do jego domu, a następnie wspólnej decyzji o penetracji plecaka i podzieleniu się jego zawartością oraz planie zatarcia śladów przez T. M. są prawdziwe. Potwierdzeniem ich są też zeznania pokrzywdzonej, która podała, iż gdy weszła do domu T. M. zawartość plecaka została już z niego wysypana, a plecak, dokumenty, portfel i inne przedmioty poukrywane w pokoju domu T. M., a obaj oskarżeni zgodnie zaprzeczali zabraniu tegoż mienia.

wyjaśnienia oskarżonego T. M.

Wyjaśnienia oskarżonego który przyznał się do winy wyjaśniając, iż plecak pokrzywdzonej z pojazdu zabrał drugi oskarżony, zasługują na wiarę, gdyż nie przeczy im pozostały materiał dowodowy.

zeznania świadka J. C.

Zeznania pokrzywdzonej co do ilości i wartości skradzionego mienia na jej szkodę oraz okoliczności potwierdzających wiedzę oskarżonego T. M. o przestępczym pochodzeniu mienia w którego posiadanie wszedł, takich jak ukrycie poszczególnych przedmiotów oraz zaprzeczanie zabraniu plecaka, sąd uznał je za wiarygodne w całości. Zeznania te bowiem są konsekwentne, logiczne, szczegółowe i dodatkowo zgodne w znacznej części z wyjaśnieniami F. S. oraz protokołem przeszukania oskarżonego.

protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną

Dokumenty urzędowe niekwestionowane przez strony.

protokoły przeszukania

Dokumenty urzędowe niekwestionowane przez strony. Z protokołu przeszukania oskarżonego T. M. wynika jednoznacznie, że w momencie zatrzymania posiadał przy sobie wyjęty z portfela dokument prawa jazdy pokrzywdzonej, zaś z protokołu przeszukania użytkowanych przez niego pomieszczeń odnalezienie plecaka i jego zawartości.

notatki urzędowe

Dokumenty urzędowe niekwestionowane przez strony.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

T. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie się sprawcy przestępstwa kradzieży czy też jak w zarzucie aktu oskarżenia kradzieży szczególnie zuchwałej polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przez zabór należy rozumieć bezprawne wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nią władającej i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę. Do wypełnienia znamion przestępstwa z art. 278 kk nie wystarcza zatem, aby sprawca godził się na możliwość przywłaszczenia, przez co niezbędne jest wykazanie, że sprawca miał świadomość znaczenia swojego działania, tzn. zmierzał do przywłaszczenia rzeczy i jednocześnie chciał przywłaszczyć sobie cudzą rzecz” (wyrok SN z 5 maja 1999r., V KKN 406/97, Prok. i Pr. 2000, nr 4, poz. 6, wyrok SO Warszawa P. w W. z 14 października 2016r. VI Ka 569/16). Kradzież jest przy tym zakończona z chwilą, gdy sprawca zawładnął rzeczą, objął ją w swoje posiadanie, bez względu na to, czy zdołał następnie zamiar rozporządzenia tą rzeczą urzeczywistnić, czy nie. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonych i zeznań pokrzywdzonej nie daje zdaniem sądu podstaw do wykazania takiego zamiaru u oskarżonego, gdyż nie ma żadnych dowodów potwierdzających jego współsprawstwo w popełnieniu kradzieży szczególnie zuchwałej na szkodę pokrzywdzonej w dniu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Dowody te jednoznacznie jednak potwierdzają, że oskarżony bezpośrednio po dokonaniu kradzieży przez współoskarżonego doskonale orientował się czyje mienie posiada F. S., po czym w jego pomieszczeniach mieszkalnych wspólnie dokonali jego przejrzenia i ukrycia. Oskarżony T. M. dokonując przejrzenia zawartości i ukrycia jej dopuścił się tym samym przestępstwa z art. 291§1 kk w odniesieniu do całości ukrytego mienia (w przypadku drugiego oskarżonego zachowanie to stanowiło czyn współukarany), gdyż wartość jego oraz wartość środków możliwych do podjęcia za pomocą karty płatniczej w transakcjach bez użycia (...) wyniosła powyżej 800 zł. Należy w tym miejscu wskazać, że nie stanowi przekroczenia granic aktu oskarżenia, gdy zdarzenie zostało w nim opisane jako kradzież lub inna postać zaboru mienia, a w wyroku skazującym sąd przyjął paserstwo (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 września 2019 r., I KZP 6/19, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 października 1934 r., II K 1198/34, Zb. Orz. 1935, z. 4, poz. 170, a także wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 28 kwietnia 1932 r, (...), Z. O.. SN 1932, z. VII, poz. 146, z dnia 1 lutego 1934 r., 1K 958/33 – OSP 1934, poz. 346, z dnia 23 lutego 1938, 1 K 637/37, Z. O.. SN 1938, z. IX, poz. 216). Mając na uwadze powyższe wina i sprawstwo oskarżonego co do czynu z art. 291§1 kk nie budzą żadnych wątpliwości.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. M.

I

Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 kk, biorąc pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i jego winy, gdyż oskarżony działał z bardzo niskich pobudek, albowiem z chęci szybkiego zysku. Oskarżony dopuścił się przy tym przestępstwa pod wpływem alkoholu na szkodę osoby mu znajomej, która z dobrego serca zdecydowała się podwieźć go wspólnie z kolegą. Jako okoliczności obciążające sąd potraktował nadto uprzednią w czasie popełnienia przestępstwa karalność za czyn przeciwko mieniu oraz dokonanie przestępstwa w okresie warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności za czyn podobny, która to kara została obecnie wprowadzona oskarżonemu do wykonania ze względu na uprawomocnienie się kolejnego wyroku skazującego na karę bezwzględną pozbawienia wolności. Za okoliczność łagodzącą sąd uznał natomiast przyznanie się do winy i naprawienie szkody w całości poprzez zwrócenie pokrzywdzonej skradzionej gotówki. Przytoczone wyżej okoliczności, a zwłaszcza brak jakiejkolwiek refleksji oskarżonego w sytuacji uprzedniej karalności jednoznacznie przesądzają w ocenie sądu o konieczności wymierzenia oskarżonemu kary bezwzględnej pozbawienia wolności, jednakże w najniższym ustawowym wymiarze 3 miesięcy. Oskarżony musi w końcu zrozumieć, że nie będzie najmniejszego pobłażania dla kolejno popełnianych przez niego przestępstw, a kara za takie występki jest realna i nieuchronna. Inna kara, w sytuacji gdy przepis art. 69§1 kk uniemożliwia wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie odniosła by żadnego pozytywnego efektu na oskarżonego, a wręcz przeciwnie mogła by utwierdzić go w dalszym naruszaniu porządku prawnego. Określając wymiar kary na poziomie ustawowego minimum sąd brał pod uwagę fakt, że oskarżony odbywa aktualnie dwie kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, przez co nie ma potrzeby znacznie wydłużać tego okresu aby nie unicestwić osiągniętych dotychczas pozytywnych efektów resocjalizacji w warunkach izolacji, na które wskazywał na rozprawie obrońca oskarżonego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. M.

V

Na poczet kary zaliczono oskarżonego okres zatrzymania w sprawie.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zwolnił oskarżonego na podstawie art. 624§1 kpk od ponoszenia kosztów postępowania, gdyż uiszczenie ich przez niego byłoby zbyt uciążliwe z uwagi na fakt, że oskarżony przebywa w zakładzie karnym i nie posiada majątku podlegającego egzekucji.

Podpis