Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łomży

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 223/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. R.

Prowadzenie w dniu 12 października 2021 r. w ruchu lądowym na drodze publicznej w K. woj. (...), samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości wynoszącej I-0,54 mg/l i II-0,44 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie w dniu 12 października 2021 r. w ruchu lądowym na drodze publicznej w K. woj. (...), samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości wynoszącej I-0,54 mg/l i II-0,44 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

zeznanie świadka R. K.

55-57

zeznanie świadka K. B.

54-55

protokół badania stanu trzeźwości

2-3, 4-5

zapytanie o karalność

informacja o wpisach w ewidencji kierowców

12

20

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. R.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie samochodu w stanie trzeźwości.

wyjaśnienia oskarżonej K. R.

53

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznanie świadka R. K.

Funkcjonariusz policji wchodzący w skład załogi radiowozu, która zatrzymała oskarżoną R. K. zeznał, że na pojazd oskarżonej zwrócili uwagę na ul. (...) z uwagi na jego znaczną prędkość. Przewidując, że samochód będzie jeszcze poruszał się po K. udali się na stację benzynową położoną w centrum miasta i stamtąd w pewnym momencie zauważyli go jadącego główną drogą w kierunku Ł.. Udali się natychmiast za nim, jednakże pojazd ponownie zniknął im z pola widzenia. Po krótkiej chwili zauważyli go jadącego ulicą (...), wobec czego wyjechali w jego kierunku. Samochód wówczas zaparkował, a za jego kierownicą siedziała oskarżona, którą zatrzymali zanim zdążyła jeszcze wysiąść z pojazdu. Podał, że przewoziła ona na miejscu pasażera męża, a wewnątrz na wycieraczce leżała zaczęta butelka wódka o poj. 0,7 lub 1 l. Nadmienił, że samochód został przeszukany i nie znaleziono w nim żadnych innych butelek (k. 55-57). Zeznania R. K. zasługują na wiarę, albowiem świadek bardzo szczegółowo i dokładnie opisał okoliczności zdarzenia. Są one również zgodne z zeznaniami drugiego funkcjonariusza K. B., konsekwentne i logiczne. Nie sposób przyjąć jak sugerowała oskarżona, że oskarżenie jest prywatną zemstą funkcjonariusza R. K. za nieporozumienia jej i jej męża z kolegą funkcjonariusza na tle naprawy samochodu, gdyż nie jest to powód do ryzykowania utratą pracy poprzez składanie ewentualnych fałszywych zeznań. Na tę okoliczność obrona nie złożyła poza tym jakichkolwiek dowodów. Należy zauważyć, że nawet jeżeli funkcjonariusz miał „dodatkową” motywację do zatrzymania pojazdu, którym kierowała oskarżona, to nie ma to znaczenia dla kwestii odpowiedzialności samej oskarżonej. Zdaniem sądu jako, że zatrzymanie pojazdu oskarżonej odbyło się w centralnym punkcie miasta przy głównej drodze, a więc w miejscu bardzo uczęszczanym także w nocy, wykluczyć należy jakiekolwiek sprzeczne z prawem działania funkcjonariusza, a wręcz przeciwnie drobiazgowość podjętych czynności procesowych w postaci szeregu badań trzeźwości oskarżonej i dokładnego przeszukania pojazdu świadczy o pełnym profesjonalizmie podejmowanych przez funkcjonariuszy czynności i pełnym zabezpieczeniu materiału dowodowego dokumentującego przestępstwo popełnione przez oskarżoną. Dlatego też sąd nie miał żadnych wątpliwości, że zeznania świadka są prawdziwe i na ich podstawie ustalił w sprawie stan faktyczny.

zeznanie świadka K. B.

Zeznania świadka są całkowicie zgodne z zeznaniami R. K., konsekwentne i szczegółowe, a sama świadek stanowczo wskazała, że do pojazdu kierowanego przez oskarżoną podjechali bezpośrednio po jego zatrzymaniu, jeszcze zanim oskarżona zdążyła z niego wysiąść. Świadek przy tym jest funkcjonariuszem policji i wobec niej oskarżona nie formułowała jakichkolwiek pozasłużbowych zastrzeżeń, a więc jest osobą całkowicie postronną dla oskarżonej. Brak było zatem podstaw do innej oceny dowodu z zeznań świadka jak uznanie jego pełnej wiarygodności.

protokół badania stanu trzeźwości

Przy badaniu ilości alkoholu w wydychanym powietrzu urządzenie pomiarowe posiadające aktualne świadectwo wzorcowania wykazało poziom 0,54 mg/l, 0,53 mg/l, alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 2-3), zaś badanie kolejnym urządzeniem przeprowadzone pomiędzy powyższymi badaniami 0,44 mg/l i 0,42 mg/l. Są to wartości przewyższające normę wskazaną w art. 115§16 pkt.1i2 kk, określającą pojęcie stanu nietrzeźwości. Z racji niższego poziomu trzeźwości w kolejnych badaniach sąd w opisie czynu przyjął na korzyść oskarżonej niższy drugi wynik badania trzeźwości.

zapytanie o karalność

informacja o wpisach w ewidencji kierowców

Dokumenty nie kwestionowane przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonej K. R.

Oskarżona, która konsekwentnie nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, wyjaśniła, że w ogóle nie jeździła z mężem ul. (...) w K., a jedynie pojechała na (...) gdzie kupili alkohol. Następnie zaparkowała samochód na ul. (...) i tam już poza samochodem wypiła alkohol z butelek po 100 ml, a po ok. 15-20 minutach podjechał radiowóz policji w momencie gdy już siedzieli ponownie w samochodzie (k. 53). Zdaniem Sądu wyjaśnieniom oskarżonej przeczą jednoznacznie omówione wyżej zeznania bezpośrednich świadków zdarzenia K. B. i R. K., którzy zgodnie i stanowczo podali, że zatrzymali ją od razu po zaparkowaniu pojazdu jeszcze zanim wyszła na zewnątrz. Poza wskazanymi wyżej zeznaniami obciążającymi oskarżoną należy także zwrócić uwagę na ewidentne sprzeczności i nielogiczności w budowanej przez nią linii własnej obrony. Przede wszystkim nielogicznym jest aby oskarżona spożywała alkohol przy samochodzie publicznie w centrum miasta, a następnie ponownie jak twierdzi usiadła za kierownicą. Nadto samochód oskarżonej został przeszukany i nie znaleziono żadnych butelek pojemności o której zeznawała oskarżona. Wyjaśnieniom oskarżonej przeczą też wyniki badań trzeźwości, gdyż rozpatrując je oddzielnie w odniesieniu do obu urządzeń wyniki te mają tendencję spadającą, co świadczy o tym, że alkohol nie był spożywany w krótkim czasie przed badaniem. Poza tym pierwszy wynik badania nie różni się w sposób bardzo wyraźny od pozostałych, co by świadczyło o obecności świeżego alkoholu w jamie ustnej. Wobec powyższych faktów oczywistym jest, że nieprzyznanie się oskarżonej do winy można uznać jedynie za doraźną i całkowicie nieskuteczną linię obrony.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

K. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk. Kierowała bowiem samochodem osobowym w ruchu lądowym na drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości alkoholowej. Zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza, że sprawstwo i wina oskarżonej w zakresie popełnienia zarzucanego jej czynu nie budzą żadnych wątpliwości.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. R.

I

Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 kk, biorąc pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej i jej winy, gdyż prowadzenie samochodu pod wpływem alkoholu stanowi rażące naruszenie porządku prawnego, a sprawca naraża na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, ale przede wszystkim innych uczestników ruchu. Okolicznością obciążającą był także wysoki poziom alkoholu, pod którego wpływem znajdowała się oskarżona dwukrotnie przekraczający poziom wyznaczony przepisem ustawy karnej oraz poruszanie się nim w centrum miasta ulicami o znacznym natężeniu ruchu nawet w godzinach nocnych i przewożenie pasażera. Jako okoliczności łagodzące wzięto z kolei pod uwagę wcześniejszą niekaralność oskarżonej za przestępstwa i wykroczenia drogowe (gdyż znajdujące się w ewidencji kierowców wykroczenia uległy zatarciu), a także pozytywną opinię z miejsca zamieszkania. Mając to na względzie Sąd uznał, iż karą, która spełni warunki prewencji ogólnej i szczególnej wobec oskarżonej będzie kara grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki na kwotę 20 zł. Orzeczona kara nie przekracza stopnia winy, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, a jednocześnie spełnia cele zapobiegawczo – wychowawcze, zarówno w stosunku do oskarżonej, jak i ze względu na potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i spowoduje, że oskarżona nie powróci do przestępstwa. Wysokość kary mieści się przy tym w możliwościach zarobkowych oskarżonej, która jest osobą młodą i zdolną do pracy.

K. R.

II

Na podstawie art. 42§2 kk i art. 43§1 kk Sąd orzekł w stosunku do oskarżonej obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Na wymiar tego środka karnego miały wpływ z jednej strony wysokość stężenia alkoholu stwierdzona u oskarżonej przekraczająca dwukrotnie poziom wyznaczony przepisami ustawy karnej oraz prowadzenie pojazdu na drodze o dużym natężeniu ruchu również w nocy, zaś z drugiej strony uprzednia niekaralność oskarżonej i nie naruszanie przez nią przepisów ruchu drogowego. Orzeczenie w stosunku do oskarżonej środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ocenie Sądu spowoduje, iż będzie ona w przyszłości przestrzegał porządku prawnego i nie popełni więcej tego typu przestępstwa, gdyż zda sobie sprawę z konsekwencji utraty tego dokumentu na dłuższy okres czasu.

K. R.

IV

Na podstawie art. 43a§2 kk orzeczono ponadto od oskarżonej świadczenie pieniężne w najniższej określonej ustawowo kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. R.

III

Wobec faktu, że oskarżonej zatrzymano prawo jazdy w dniu 12 października 2021r., na poczet orzeczonego zakazu zaliczono okres zatrzymania tego dokumentu, zgodnie z art. 63§2 kk.

1.INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o treść art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk, a o opłacie na podstawie art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983r. nr 49 poz.223 z późn. zm.).

1.Podpis